Pietersblog

Het Afscheid op 8 juni 2022

Ik herinner mij Manou toen ze klein was, ik haar in mijn armen hield en zij ontroostbaar moest huilen. Een diep verborgen verdriet waar geen woorden voor waren. Waar we niet bij konden.

Ik herinner me de mevrouw die even stilstond bij bij ons en zei: ze lijkt sprekend op u. Ik zei tegen Manou: niet verder vertellen. Ik haalde haar op bij school voor de woensdagmiddagacademie bij Oma.

In de auto zat ze achterin en vertelde dat toen de klas in de rij naar buiten liep, de kinderen elkaar een hand moesten geven. Niemand gaf me een hand, zei ze. Ik liep alleen. Achteraan.Voor kinderfeestjes wordt ik nooit uitgenodigd. Ze zeggen dat ik vreemd ben.Voor mij niet, zei ik. Ik keek in de spiegel die ze me voorhield.

Maar gelukkig was er Oma. Na een paar letterlijnen en het lezen van de bijbehorende brief fluisterde ze Oma in het oor: ik kan wel lezen.Ik moet steeds denken aan onze opdracht in dit leven: worden wie je bent. Dat is een script dat we hebben gekregen bij onze geboorte. Zeg maar: gekregen van onze Schepper, zo je wilt. We noemen het ook Intuïtie. Je bent dat wat je raakt, blij maakt, inspireert, waar en wanneer je van iemand houdt. Dan blijf je dicht bij jezelf.

Ik vergelijk het met een spoor emplacement: met het gebruik van wissels kom je met jouw trein op het juiste perron.Bij veel mensen worden de wissels goed onderhouden en komen ze aan. Ze vinden dat vanzelfsprekend. Maar dat is het niet.

Bij Manou werkte alle wissels, maar sommigen spontaan niet. En dan kwam ze op het verkeerde perron. Rechtsomkeer opnieuw proberen. En soms heb je daar hulp bij nodig.Iedereen maakt dat mee in het leven Soms is een wissel gewoon vastgeroest. Niet geolied. Zeg het maar. En dan mis je je perron.

Met iedereen om haar heen ervoer ze dat er mensen waren die van haar hielden, haar de ruimte gaven voor dat moe makende verdriet, haar accepteerden. Maar veel tijd is haar niet gegund. We zeggen dat ze nu bij Oma is. Dat is meer dan een geruststellende gedachte: Mischien helpt ze te sturen bij een vastlopende of stroeve wissel bij ons. Eerst maar tot rust komen.

Ik hoor haar in ieder geval zeggen: het komt goed.

Lieve Manou: we blijven altijd van je houden.

Ze zeggen dat het voorbij is. Nadenken is niet onze sterkste kant.

Dus nu maar even een overzicht van het nieuws. Vermoeiend. Duizenden hebben een vakantie geboekt. Na alle ellende van corona hebben we daar recht op. We nemen het vliegtuig. Het is een chaos want de leiding Air France KLM hebben dit niet voorzien. Door te weinig personeel is de bagage afhandeling een puinhoop. En dan gaan ze ook nog staken. Dit werk is uitbesteed aan derden en die houden tot tevredenheid van KLM de lonen zo laag mogelijk. Het werk is ongezond: kerosine dampen inademen, werken op je knieën, zware onhandelbare tassen, tijdsdruk.

We hebben het dan nog niet over de klimaat gevolgen van al die duizenden vluchten vanaf europese luchthavens. En ze komen ook weer terug. En dan moet de zomer nog komen. Het is fijn dat onze kinderen nu kunnen zwemmen op de Franse, Spaanse en Portugese stranden. Wat onze kinderen staan te wachten in de toekomst is nu even niet onze zorg.

Maar als je het nieuws een beetje bijhoudt zijn er toch meer verontrustende ontwikkelingen: dat het India 50 graden kan worden. Dat de langdurige droogte voor voedselproblemen zorgt voor miljoenen indiers, dat het drinkwater schaars is of vervuild. Al bijna vergeten dat zuid limburg onder water kwam te staan.

Dat de aanhoudende droogte in Afrika voor dezelfde problemen zorgt voor miljoenen Afrikaners. Voedsel tekorten, drinkwater problemen.

De lage waterstand van onze belangrijkste rivieren door minder smeltwater van bijvoorbeeld de Himalaya en treft de Ganges, Mekong, en Yangtze. De Alpen treft het zelfde lot. De italianen klagen over de lage waterstand van de PO en tegelijk met langdurige droogte zijn er problemen in de toeristische regio van het noorden. Te weinig sneeuw en ijs in en op de Alpen.

Ook in Nederland hebben we weer een gebruikelijk lange droogteperiode. Lage waterstanden van de Rijn en de Maas. Droge akkers, lage opbrengst. Gezakt grondwater.De gevolgen zijn: schaarste, prijsverhogingen, lege schappen.

1.Extreme tweedeling in de De oorlog in Oost Europa.

De rijken willen nog rijker worden en bezuinigen blijft noodzakelijk in alle sektoren van de samenleving.

“Onze”welvaart moet op pijl blijven en we moeten kunnen consumeren. Dus spullen kopen die met grote containerschepen (zeer vervuilend) onze kant op komen. Plastic, kleding, electronica, enz. En we willen op vakantie met cruiseschepen op weg naar Venetië, de Carabieen, de Zweedse fjorden.

2. De oliemaatschappijen

gaan door met boren, met fracking, met vervuiling, met pijpleidingen die natuurlijk nooit stukgaan en worden aangelegd in Zee, in Natuurgebieden, in Ecologisch belangrijke watergebieden zoals de Waddenzee.

De “Mercosur trade deal” is het einde van het Amazone gebiedt. Veestapels, wegenaanleg en goudkoorts vormen de grootste bedreiging voor de bewoners van het Amazonegebied.

We gaan door met het bouwen van computerdozen die ons grondwater nodig hebben om te koelen en die onze electriciteit belasten en dat alles tegen een geringe vergoeding want het levert arbeidsplaatsen op.

3. Grondstoffen:

De wereldwijde strijd om Kolen, Gas Lithium, Nikkel, Kobalt, Zand, Olie, Rubber, Koper, Magnesium, Quartz andere zeldzame metalen in de aarde en de zeebodem. Zie ook Wikipedia: rare earth elements. Veel van deze metalen zijn ook op Groenland te vinden en ontwinning vormt een bedreiging voor mens, dier en gewas. . Vergelijk Baotou in Siberie. De meest vervuilde stad in Siberië. Zeg maar: zonder Baotou geen smartphones. Vergelijk Norilsk in Siberië: nog vuiler. De basis van onze elektronica-speeltjes.

4. Privélegers

In tal van landen zijn mensen aktief om hun belangen veilig te stellen al of niet ondersteund met privélegers zoals Wagner, Blackwater, PMSC’s (private military and security companies): Je vindt ze in Afrika. Latijns Amerika, Oost Europa en verder.

5. Amerika, Rusland, China, Midden Oosten

De rijken der aarde, de grootaandeelhouders van multinationals met tal van belangen wereldwijd, spelen het spel, met elkaar of tegen elkaar. Het gaat om macht en invloed. Ze glimlachen altijd op de foto. Ze ontmoeten elkaar in Davos, de Bilderberg conferentie, de vergaderzalen van de VN, de WHO, de Europesche Unie. Soortgelijk organisaties in Azie onder leiding van China en dito in Afrika.

Dat gaat allemaal aan ons voorbij. We gaan massaal op vakantie want we hebben er recht op. Vroeger baden we tot God om vergeving, om hulp, om kracht, om genezing. Dat is aan het veranderen. In Amerika bidden ze tot God om wraak te nemen. Een wrekende, moordende God. En: Het is een roeping.

Klimaat verandering? Het is een wereldwijd probleem dat ons allemaal raakt en op international niveau aan de orde moet komen. Dat is onze enig redding. Zolang landen wel of niet onder eigen verantwoordelijkheid besluiten om niets te doen of niets te kunnen doen, gaat het onherroepelijk fout ten koste van miljoenen.

Het verbaasd me dat al die tornado’s, hurricanes, ijswinters, overstromingen, landverschuivingen, misoogsten niet tot inkeer en samenwerking leiden, niet het inzicht geeft om wereldwijd minder te consumeren, gezond te eten, over de grenzen heen te kijken en samen te werken hoe we anderen tot meer welvaart kunnen helpen. Hoe we een toekomst voor onze kinderen kunnen veilig stellen.

Tot slot:

Dzjengisj Kan veroverde heel Mongolie en rond 1200 als Oppermachtig leider stuurde hij zijn leger en generaals richting het Europa van toen. Het Europa dat door het succes van de zijderoute, onderlinge wedijver, een gemakkelijke prooi leek te zijn. Europa, in paniek, dreigde onder de voet te worden gelopen. In 1227 stierf Dzjengisj plotseling en daardoor haasten de generaals zich terug om te vechten over de opvolging. We hebben ze niet meer terug gezien.

Misschien krijgen we een herhaling in 2022 als zich een vergelijkbare situatie voordoet.

Kortom

Er zullen vast mensen zijn die het overleven. Mensen die de kunst van het boogschieten beheersen, mensen die beschikken over bunkers met meerdere verdiepingen, mensen die zich tot de tanden hebben bewapend en slim zijn. Mensen die deel uit maken van een gemeenschap, elkaar steunen en vertrouwen: zij hebben de meeste kansen. Het zij zo.

7 mei 2022

Henk Schram: In perspectief

Kosmopolitiek Veldwerker

In het jaar dat ik 13 zou worden, kreeg ik een gesprek met de kinderrechter. Ik had een keuze. Terugkeren naar huis was daar niet bij. Wel: pleegouders die ik nog niet kende of: wat ik zelf al had aangegeven: Seminarie. Ik wilde missionaris worden en mijn moeder kwam met het Seminarie van de Paters Oblaten Mariae Immaculatae, afgekort: OMI in Valkenburg. Helemaal in het zuiden van Nederland. Ik mocht niet naar huis. Ik wilde niet naar huis. Het Seminarie bood een soort vrijheid waar ik naar verlangde. Het was een missieorde, wereldwijd actief en dat gaf een breed uitzicht op de mogelijkheden. De vakken: Latijn, Frans, Duits, Nederlands , Wiskunde ,Geschiedenis. Honderdzestig leerlingen, pakweg twintig leraren. Dat was mijn redding. Uit het vele aanbod van vrijetijdsbesteding koos ik voor toneel en muziek.

Wat ik intuïtief wist was dat zoveel paters en broeders, tezamen een afspiegeling zouden vormen va de samenleving. Op mijn hoede voor het geval iemand zich aan mij zou vergrijpen: mijn tweede natuur. Voor die keuze om naar het seminarie te gaan heb ik nooit spijt gehad. Ik Leerde toneelspelen, declameren, schreef  stukken en liedjes voor een musical, schreef de schoolkrant, werd gekozen tot Prins Carnaval in 1966 en werd Ceremoniemeester van het Carnaval in 1967.

Het vervolg van deze opleiding was in Utrecht : het scholasticaat. Hier kwam ik Henk Schram, OMI tegen. Hij was missionaris en veldwerker geweest in Sri Lanka. Om gezondheidsredenen was hij teruggekomen..

Hij liet mij een tekst vertalen in het Engels. De tekst was bedoeld voor een bijeenkomst van de WHO, The World Healt Organisation. Daar heb ik hard aan gewerkt, maar later bleek dat slechts een manier te zijn om mij kennis te laten maken met de problemen in de wereld. Zo begon het. Zijn manier van werken.

Ik ging werken met en voor werkende jongeren in een buurthuis in Amersfoort. Maakte samen met hen een toneelstuk en had tal van gesprekken over thuis, de liefde, het werk, het loon, leef en arbeidsomstandigheden. Het minimumloon kwam ter sprake, de leerkansen, de toekomst. Zij brachten de onderwerpen en wat je kon doen als er sprake was van onrecht, misbruik, jeugdloon.

Ik heb mijn studie niet afgemaakt, nam afscheid van de Oblaten en ging werken in Amsterdam bij de KWJ Catholic Working Youth in die tijd een wereldwijde werkende jongeren organisatie opgericht door Josef Cardijn, bisschop in Belgie. Henk die Cardijn kende, was een inspirator voor het verbreden van de organisatie die het zien, oordelen, handelen als handelingsperspectief uitdroeg.

Het antwoord tegen uitbuiting was leiderschapsvorming. We organiseerden weekends met twintig tot dertig jongeren met het principe van zien, oordelen, handelen. We nodigden politieke leiders uit om kennis te maken met hun agenda en tegelijkertijd te eisen dat er scholing en vorming zou zijn, het minimumjeugdloon zou worden verhoogd en inspraak mogelijkheden zouden worden georganiseerd op het bedrijf.

Naast de scholingsmogelijkheden voor de ondernemingsraad, kwam er dus ook een jongerencommissie met scholingsmogelijkheden. Onderwerpen: arbeidsomstandigheden, arbeidsrecht, sociaal plan bij een fusie of sluiting.

Altijd op basis van het principe: zien, oordelen, handelen

Ik haalde mijn diploma Kosmopolitiek Veldwerker op de Sociale Academie in Driebergen.

Een aantal jongeren die ik kende, werden lid van de jongerencommissie en later gekozen in de ondernemingsraad en werden lid van een vakbond. Als gevolg hiervan heb ik Jarenlang cursussen verzorgd voor het personeel van Banken, Ziekenhuizen, Welzijnsorganisaties, Gemeentepersoneel, en Detailhandel. In die periode kwamen stakingen veel voor. Ik herinner me de enorme demonstratie van het FNV op het Museumplein.

Echter:

In de loop van de tijd heeft het ledental van de vakbonden geleidelijk aan een dieptepunt bereikt. Het lijkt er nu op dat klassenstrijd nog steeds wordt gevoerd maar nu door Aandeelhouders, CEO’s, Multinationals, Hedgefonds , Neoliberale Politieke Partijen, Neofascistische partijen. Er is geen antwoord, behalve dan eindelijk eens een wilde staking zoals dit weekend op Schiphol airport. De uitbuitingsgraad is verveelvoudigd door extreem lage lonen, te dure woningen, langere werktijden, onderlinge concurrentie en afhankelijkheid, ieder voor zich en God voor ons allen. Extreme ongelijkheid is toegenomen en dat is een tikkende tijdbom. Dat is in mijn andere artikelen toegelicht. De neergang is begonnen sinds de regeringen van Balkenende (CDA) en Kok (PvdA) die de socialistische uitgangspunten verloochende en inleverde voor het pluche van de neoliberalen.

Noot: Voor wie het herkend uit recentelijk publicaties: de Paters Oblaten kregen in 1885 van de Paus toestemming om in het Noorden van Canada Catechisatie-werk te verrichten onder de Inuit en Meti. Dat werd georganiseerde Culturele Genocide door kinderen te ontvoeren en te vervreemden van hun eigen cultuur. Onvoorstelbaar extreem geweld en misbruik leidde tot de dood van honderden kinderen.

Het is zover. Rusland is Ukraine aangevallen met tanks, vliegtuigen, helikopters, grondtroepen en computer hacks.

Het leek er eerst op dat het zou gaan om het inlijven van de opstandige regio’s die bij Rusland willen horen omdat de meeste mensen Russisch spreken en zich meer betrokken voelen bij de Russchische cultuur en religie. Die loopgravenstrijd om zelfstandigheid is al jaren aan de gang en de Russen zijn ook verantwoordelijk voor de BUC-aanval op de MH-17.

De grond-aanval is ingezet op drie plekken: het autocratische fascistoïde Belarus; vanuit de Krim; en vanuit de bezette gebieden grenzend aan Rusland. Vanuit de lucht is de aanval gericht op het in beslag nemen van burger vliegvelden of onklaar maken van  militaire posities, militaire vliegvelden en garnizoenen. Kortom verlamming van het land. Wat volgt is waarschijnlijk het Belarus recept: vervolging van belangrijke invloedrijke mensen waaronder de premier, partijleiders, parlementsleden, pers, criticasters en bloggers,  afsnijden van de bevolking van nieuws en onderlinge contacten door overname en controle van mailverkeer, facebook, bloggers, journalisten, opinieleiders, enz. Samengevat: een dictatuur. Stalin zal jaloers zijn. Grote voorbeeld: China.

Net even televisie gekeken: Vladimir Putin. De man is compleet gestoord. De meest idiote denkbeelden komen langs op de televisie. Goede nieuws waar ik kippevel van kreeg: de gewone russen zijn woedend. Ze blijken een president te hebben met psychopathische trekjes en daar zijn ze van geschrokken. Gelukkig. Net als toendertijd de alcoholist Jeltsin moest worden afgezet vanwege het gevaar van ongebreidelde macht, zo zullen ze in Rusland op tijd moeten ingrijpen willen ze niet zelf geslachtofferd worden door een geesteszieke leider. Ik duim. Het moet van binnenuit want zo red je je gevoel van eigenwaarde.