Blog Image

Pietersblog

Welkom
In mijn blog schrijf ik  verhalen over alles wat mij interesseert of zorgen baart. Ik voel me betrokken met wat er in de wereld gebeurd en bij mensen die zich inzetten voor verandering. De rechten van mensen zijn door de UN vastgesteld evenals de kinderrechten die wereldwijd gelden. Niettemin worden die rechten dagelijks geschonden en zeker niet alleen in landen die we vroeger de derde wereld noemden. Mijn motto is "worden wie je bent" en daar moeten dan wel alle ondersteunende voorwaarden aanwezig zijn.

Peter van Velzen

Overplaatsing van Palestijnse minderjarigen uit gevangenissen een ‘wetsovertreding’

En dan ook nog.., Midden Oosten Posted on Mon, December 05, 2022 11:10:04

Al Jazeera 13 januari 2020

Het verplaatsen van Palestijnse kinderen van de ene Israëlische gevangenis naar de andere zonder toezicht van een volwassene brengt hen in gevaar, zeggen activisten. De Israëlische gevangenisdienst (IPS) heeft maandag ten minste 33 Palestijnse minderjarige gedetineerden overgebracht van de Ofer-gevangenis naar Damoun zonder de aanwezigheid van volwassen vertegenwoordigers, een actie die werd bekritiseerd door Palestijnse activisten en maatschappelijke organisaties.

Amina al-Tawil, een onderzoeker bij het Palestijnse Prisoners’ Centre for Studies, zei dat de overplaatsing in strijd is met de wet die stelt dat gevangenen onder de 18 jaar niet van de ene gevangenis naar de andere kunnen worden verplaatst zonder volwassen vertegenwoordigers. “Naast het risico om fysiek te worden mishandeld door Israëlische troepen, brengt deze overdracht het leven van deze Palestijnse kinderen in gevaar”, vertelde ze aan Al Jazeera vanuit Ramallah. “Tijdens dit koude weer hebben de minderjarigen geen toegang tot verwarming of zelfs maar geschikte kleding om warm te blijven”, zei ze. “Sommigen van hen hebben ook verwondingen opgelopen tijdens hun arrestaties, die tijdens de verhuizing erger kunnen worden.”

De overbrenging van Palestijnse gevangenen is een berucht proces waarbij ‘de bosta’ betrokken is – een voertuig met verduisterde ramen en strak verdeelde cellen met metalen stoelen, waaraan gevangenen worden vastgeketend. Gewoonlijk kunnen dergelijke ritten tot 12 uur of langer duren, zonder rustpauzes, eten of toiletpauzes. De Ofer-gevangenis bevindt zich aan de rand van de bezette stad Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, terwijl de Damoun-faciliteit zich in de kuststad Haifa bevindt. “Damoun is een van de ergste gevangenissen”, zei al-Tawil. “De cellen, volgens vrijgelaten gevangenen die er eerder tijd hadden doorgebracht, zijn vol schimmel en niet geschikt voor menselijke omstandigheden, en voorzien niet in de dagelijkse benodigdheden.” Damoun herbergt ook Israëlische gevangenen die worden vastgehouden op strafrechtelijke aanklachten, zoals moord, diefstal en drugssmokkel. Hoewel Israël Palestijnse veiligheidsgevangenen – degenen die door het Israëlische leger zijn gearresteerd – niet in dezelfde cellen huisvest als Israëlische criminelen, komt de dreiging voor Palestijnen via overdrachtsprocessen in gedeelde bostas.

“Dit nauwe contact brengt het leven van Palestijnse gevangenen – mannen, vrouwen en kinderen – in gevaar, aangezien Israëlische gevangenen gebaren maken van het doorsnijden van hun keel, bedreigingen en een constante stroom van verbaal geweld”, zei al-Tawil. “Een kind zal hier ongetwijfeld last van krijgen, waardoor zijn of haar mentale toestand nog meer onder druk komt te staan.”

Het IPS heeft op het moment van publicatie geen reden gegeven voor de overdracht van Palestijnse minderjarigen en heeft niet gereageerd op Al Jazeera voor commentaar. Palestijnse groeperingen beschreven de verhuizing als “willekeurig”, en ondanks dat het de norm is voor Palestijnse volwassen gevangenen, is deze zaak waarbij tientallen kinderen betrokken zijn ongebruikelijk.

De overbrenging van Palestijnse gevangenen is een berucht proces waarbij ‘de bosta’ betrokken is – een voertuig met verduisterde ramen en strak verdeelde cellen met metalen stoelen, waaraan gevangenen worden vastgeketend. Gewoonlijk kunnen dergelijke ritten tot 12 uur of langer duren, zonder rustpauzes, eten of toiletpauzes.

De Ofer-gevangenis bevindt zich aan de rand van de bezette stad Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, terwijl de Damoun-faciliteit zich in de kuststad Haifa bevindt.

“Damoun is een van de ergste gevangenissen”, zei al-Tawil. “De cellen, volgens vrijgelaten gevangenen die er eerder tijd hadden doorgebracht, zijn vol schimmel en niet geschikt voor menselijke omstandigheden, en voorzien niet in de dagelijkse benodigdheden.” Damoun herbergt ook Israëlische gevangenen die worden vastgehouden op strafrechtelijke aanklachten, zoals moord, diefstal en drugssmokkel. Hoewel Israël Palestijnse veiligheidsgevangenen – degenen die door het Israëlische leger zijn gearresteerd – niet in dezelfde cellen huisvest als Israëlische criminelen, komt de dreiging voor Palestijnen via overdrachtsprocessen in gedeelde bostas.

“Dit nauwe contact brengt het leven van Palestijnse gevangenen – mannen, vrouwen en kinderen – in gevaar, aangezien Israëlische gevangenen gebaren maken van het doorsnijden van hun keel, bedreigingen en een constante stroom van verbaal geweld”, zei al-Tawil. “Een kind zal hier ongetwijfeld last van krijgen, waardoor zijn of haar mentale toestand nog meer onder druk komt te staan.”

Het IPS heeft op het moment van publicatie geen reden gegeven voor de overdracht van Palestijnse minderjarigen en heeft niet gereageerd op Al Jazeera voor commentaar. Palestijnse groeperingen beschreven de verhuizing als “willekeurig”, en ondanks dat het de norm is voor Palestijnse volwassen gevangenen, is deze zaak waarbij tientallen kinderen betrokken zijn ongebruikelijk.

Schendingen tegen Palestijnse kinderen

Volgens de gevangenenrechtenorganisatie Addameer zijn sinds het jaar 2000 meer dan 12.000 Palestijnse kinderen vastgehouden door het Israëlische leger en zitten ze in dezelfde detentiecentra als volwassen Palestijnse gevangenen. Humanitaire groeperingen zoals UNICEF documenteren al lang Israëlische schendingen van Palestijnse kinderen, die worden vervolgd door Israëlische militaire rechtbanken. Het is gebruikelijk dat Israëlische troepen de kinderen ondervragen zonder de aanwezigheid van hun ouders of voogden, en velen hebben gemeld dat ze gedwongen werden om bekentenissen in het Hebreeuws te ondertekenen – een taal die ze niet kennen.

Momenteel zitten er 200 minderjarigen in Israëlische gevangenissen, verspreid over Ofer, Damoun en Megiddo. Palestijnse volwassen gevangenen in Ofer zorgen gewoonlijk voor hen door hen te helpen zich aan te passen aan hun nieuwe omstandigheden, lesplannen op te stellen, psychologische ondersteuning te bieden en hen te vertegenwoordigen in geschillen met de IPS. Loay Mansi, een voormalige Palestijnse gevangene en opzichter van kindgevangenen in Ofer, vertelde lokale Palestijnse persbureaus dat het naast lessen over de Palestijnse cultuur en geschiedenis zijn rol was om de minderjarigen onderwijs te geven dat hen levenslang na de gevangenis zou helpen, zoals Arabische en Engelse lessen.

Mansi, die 15 jaar in Israëlische gevangenissen doorbracht voordat hij eind vorig jaar werd vrijgelaten, riep ook kinderen en mensenrechtenorganisaties op om de Damoun-gevangenis te bezoeken “om uit de eerste hand het lijden van de Palestijnse minderjarigen en de omvang van de Israëlische schendingen tegen hen te zien”. .

Aljazeera: 13 januari 2020

Toelichting: Dit artikel komt uit mijn archief. Nu de nieuwe regering in Israel is aangesteld, vrees ik voor palestijnse kinderen het ergste. Mochten ze al worden vrijgelaten, dan zijn ze zwaar getraumatiseerd: CPTSS , vrij vertaald Complex Post Traumatic Stress Syndrome. En dat is de bedoeling. Het is een vorm van vertraagde genocide en een misdaad tegen de menselijkheid. In het ergste geval leidt de dit Trauma tot zelfmoord. Ik heb zelf CPTSS en mijn geschiedenis is niet te vergelijken met wat deze deze kinderen moeten doorstaan. Ik vrees het ergste.



Bombardementen op Gaza.

Midden Oosten Posted on Mon, September 14, 2020 21:39:53

Israël en de vroegere vijanden, de Arabische Staten behalve Quatar, hebben ruimte gecreëerd om het Palestijnse volk op de vlucht te jagen: (Jared Kushner: “naar het land van Honing en Vruchtbare Gronden!”)

-afsluiten drinkwater, -toegang visgronden voor de kust blokkeren, landbouwgrond vergiftigen, -toegang tot electriteit inkorten: (twee uur per dag), -ziekenhuizen bombarderen, huizen op de westbank afbreken of laten afbreken, joodse illegale bezetters van palestijns grond de ruimte geven om te slaan, water putten te vergiftigen, olijfbomen om te hakken, kinderen te vermoorden, treiteren en jennen van ouderen, de ISDF die kinderen bij voorkeur nachts gevangen neemt en zonder enige reden gevangen zetten voor korte , vaak lange tijd zonder aanklacht, juridische bijstand enz.

Was dit al jaren aan de gang, er is nu ook ruimte voor uitzichtloze bombardementen op steden: huizen, scholen, ziekenhuizen enz.

Dit zijn oorlogsmisdaden die (moeten) worden onderzocht door het Internationaal Gerechtshof in Den Haag en moeten worden veroordeeld door de VN: illegale bezetting en genocide door Israël.

Israel’s colonial infrastructure controls the sky above us and the land and sea around us, and is even capable of penetrating into our most intimate spaces to show us its power. In Gaza, wherever you look, you see tools of oppression, occupation and urban warfare – border fences, separation walls, armoured trucks, warplanes and checkpoints shape the landscape we live in. Even when you are at home, the whirring sound of military drones remind you that you are imprisoned, and you can be attacked at any moment. 

Bron ljazeera. ” When will the world stop ignoring what is happening in Gaza?”


Traumaticering van kinderen als wapen. CPTSS

En dan ook nog.., Midden Oosten Posted on Thu, May 28, 2020 21:58:02
Het Verhoor

K:Naam? S:……..K.We hebben je vannacht opgehaald. Weet je waarom? S: ……. K:Je hebt gisteren een steen/stenen gegooid. Klopt dat? S:….Nee. K:Wat deed je dan? S:..Ik was op weg naar mijn tante. K:..Je liegt. Ik weet dat je liegt. Je staat op een foto bij jongens die stenen gooiden. S…Ik wil naar mijn moeder.. K:..dus je zegt dat je niet hebt gegooid? S:…… K:…Je weet dat ik je hier kan vasthouden, voor maanden, voor jaren. S:…. K:Je wil je broertjes en zus toch ook weer zien? S:(kleintjes)…..ja. K:dus je hebt met stenen gegooid? S:……nnnee. K: oke. Wat je moet weten: je gaat zo naar een cel, zonder ramen, zonder licht. Daar kun je huilen,gillen en schreeuwen. Niemand die het hoort. Wil je dat? S…..nnnee K: Dus ? S: ik heb geen stenen gegooid. K:Er zijn hier kinderen, sommigen net zo oud als jij, die zitten hier al maanden, sommigen al een paar jaar. Dus? S:…… K: (vuist op tafel) ik ben het zat. Jullie Palestijnen zijn te stom om voor de duvel te dansen. Begrijp je dan niet dat je hier niet zomaar zit. Dat je eigendommen van Israël hebt beschadigt met stenen gooien. Daar staat drie jaar gevangenis op als je voor de rechter komt. Dus ? S:… ik heb….(huilt). K:Ik denk dat ik die broers van jou nu ook ga ophalen. Dit duurt te lang en van slapen komt niets terecht, reken er maar niet op. S:….mij broers waren bij mijn vader. Water halen. K: Je denkt dat een foto liegt? Ik heb alle bewijzen en ik kan ook bewijzen dat jij hebt gegooid en eigendommen van Israel hebt beschadigt. Wanneer houden jullie eens op met liegen. Wanneer begrijpen jullie dat je hier niets meer te zoeken hebt. Het land van jouw vader is niets meer waard. Net als jij niets meer waard bent. Dus:? S:…..(huilt harder). (met een ruk staat de ondervrager op) K: Ik heb er genoeg van. Ze brengen je naar je cel en ik haal je weer op als je hebt nagedacht en misschien pas over een paar dagen. We zullen zien. S….(huilt nog steeds en mompelt de naam van zijn moeder.

The war on children



Negen

Midden Oosten Posted on Mon, May 11, 2020 16:03:23

1. Na de verkrachting, de dokter, de kinderrechter, moesten we noodgedwongen het huis uit. Na een paar weken met een smoes door mijn moeder ontvoerd, moesten we ons gedekt houden in het achterhuis. Niet gezien worden door diegenen die zich hadden geplaatst voor het huis. Toch gebeurde het. Acht in het zwart geklede politiemannen kwamen de winkel binnen en vroegen om de sleutel van de woning. Ze gingen er vanuit dat wij, de kinderen, daar waren. Mijn moeder weigerde. Ze gingen vechten, schreeuwen, dreigen en zochten in haar kleren naar de sleutel. Wij hoorden het gegil en geschreeuw en raakten in paniek. We huilden en baden hetzelfde gebed meerdere malen. We hielden elkaar vast. Het duurde. De buurman, de bakker, riep ons en we klommen snel door het kleine raampje in de bakkerij. Daar bleven we wachten. De zwart geklede agenten kwamen ons halen. We werden in een zwarte auto gezet zonder iets te zeggen. Daarna ging het naar een ver gelegen kindertehuis. Niemand zei iets. Mijn moeder hebben we niet meer gezien. Niemand zei iets. Ook niet toen we aankwamen. Ik was negen jaar. Dat kind van toen is nooit weggeweest.

klop op de deur,voetstappen op de gang,geschreeuw

2. We wonen in een stadsdeel met een donkere geschiedenis. Ik was nog niet geboren maar heb een sterk inlevingsvermogen. In die tijd droegen mensen een ster: man. vrouw, kinderen. Het leek er even niet toe te doen, totdat ze kwamen. De bezettingsmacht. Ze schreeuwden. Waren gewapend. Mensen moesten naar buiten met koffers en belangrijke spullen. Naar de verzamelplek met honderden anderen, op weg. In een veewagen opgepropt zonder voorzieningen met als eindstation de gaskamer. Is angst invoelbaar? De koude golf die binnenkruipt, je ziel verlamt? Tegen beter weten in, het kind vasthouden en zoete woordjes zeggen. Pas negen jaar. En wat als je wist te ontkomen nog voor het transport en niemand ooit is terug gekomen.. Als overlever kijk je in een niet te vullen diepte en zwijg je bij gebrek aan woorden. Anderen vertellen het verhaal. Elk jaar op nieuw. Dat kind van toen is nooit weggeweest.

altijd rugdekking, wees voorbereid

3. Het is midden in de nacht. Je schrikt als er op de deur wordt geslagen met de kolf van een mitrailleur of wat er op lijkt. Als de deur wordt open gedaan stormen zwaar gewapende militairen naar binnen met een bivakmuts. De bezettingsmacht. Mond en ogen zijn zichtbaar. Ze zeggen niet waarvoor ze komen. Ze willen weten wie er allemaal wonen. Of er kinderen zijn. Die moeten worden wakker gemaakt. Moeder zegt dat ze niet bang moeten zijn. Ze zijn doodsbang. De soldaten vragen hoe je heet. Ze nemen foto’s van je. Je weet van vriendjes dat ze je kunnen meenemen. Of je stenen hebt gegooid, of je stenen zal gaan gooien, of je vliegers hebt in huis, hou oud je bent. En je weet niet waar het om gaat. Je voelt de angst bij je ouders, die maar blijven zeggen dat je niet bang hoeft te zijn. Je denkt aan de broer van die en die, die net is vrijgelaten na een lange tijd in een of ander gevangenis met meer dan honderd kinderen . Ze hadden hem vernederd, geslagen, eenzame opsluiting met lawaai en licht dat niet uitging. Schreef een soort handtekening op blaadjes met teksten die hij niet kon lezen. Na meer dan een uur en met namen, adres en foto’s die ze kunnen gebruiken met hun gezichtsherkenningsapparatuur, verdwijnen de soldaten. Het is voor het eerst die nacht dat je in bed plast. Bent 9 jaar. Dat kind is nooit meer weggegaan.

Nachtmerries, flashbacks, angst voor de klop op de deur. Voetstappen op de gang, angst voor uniformen, woede uitbarstingen, angst voor verlies aan controle, verzet tegen autoritair gezag. Je moet een haas worden: stilzitten in het felle licht, een gemakkelijke prooi. Een schot in je knie, schoppen tot je mild verwijderd wordt, interne bloedingen. En ze lachen. Maar breken doe ik nooit. Jij ook niet. Hoe dan ook, wat dan ook. Vanaf mijn negende. Maar toch is dat kind nooit weggegaan en misschien was dat ook de bedoeling en hoort het bij een misdadige omgeving, misdadige regering, mensen die je liever dood dan levend zien. Die misbruik van je maken.

het huis van je ouders werd afgebroken als straf (-)
Jeugdgevangenis vanaf zes jaar, acht jaar en ouder voor onbepaalde tijd, zonder aanklacht, zonder advocaat, zonder bijstand, gemarteld zonder verzorging van breuken of wonden achteraf.

Er is geen rangorde in cPTSS: een ernstig trauma: het is een levenslang vonnis.



Genocide.

En dan ook nog.., Midden Oosten Posted on Mon, October 14, 2019 21:54:42

Na de moord op het Armeense volk en Yazidis aan het begin van de vorige eeuw, zijn respectievelijk de Koerden en Yazidis opnieuw aan de beurt om te worden uitgeroeid. Het Turkse leger is frontaal in de aanval gegaan en wat ze zeggen te doen is uiteraard niet wat ze doen. Ze willen, zeggen ze, een vrij gebied maken voor de miljoenen Syrische vluchtelingen in Turkije. Langs de Turkse grens.

Dat is wonderlijk. De vraag is of die mensen wel terug willen. Ze zijn gevlucht voor de moordcommando’s van Assad en dat geldt zeker voor de politieke vluchtelingen. De economische vluchtelingen kunnen niet terug want a.alles is verwoest, b. al het bezit van gevluchte syriers is geconfisceerd door de regering en zijn alle bezittingen geroofd. En c.de grote steden liggen plat, er zijn geen algemene voorzieningen. De Russen hebben de ziekenhuizen,watervoorzieningen, moskeen en markten platgebombardeerd. En ze zijn er nog steeds. Dus is het een leugen. En dus zal de zone voor lange tijd bezet blijven door het Turkse leger.

Alles wat het Turkse leger tegenkomt wordt of platgebombardeerd of verwoest. Mensen met enige positie in de koerdische community worden geëxecuteerd. Alle inwoners worden bedreigd en de meesten zijn op de vlucht. Duizenden koerdische gezinnen op de vlucht naar….Irak? Manbij en Kobani, de belangrijkste steden voor de Koerden. Er wordt geen verschil gemaakt tussen strijders en burgers. Tenslotte het bericht dat Isis hergroepeert daarbij inbegrepen de vrijgekomen ISIS strijders inclusief vrouwen. Ze hebben beloofd de Koerden uit de wereld te helpen.

Na de verovering van Kobani zal het Turkse leger doorgaan met executies en bombardementen. Je kunt tenslotte op grote hoogte niet zien of iemand een geweer draagt. De koerdische bevolking zal over de Iraakse grens worden gejaagd en zal Erdogan proberen ook de regio Mosul te bezetten. Voor wat hoort wat. Anders sluit hij de Tigris af.

Een los eindje: de hergroepering van Assads leger, de SDF en de PKK en YPK zullen proberen het Turkse leger samen te bestoken en over de grens te jagen. Tenslotte heeft Assad geen toestemming gegeven om het land binnen te vallen en een stuk land te annexeren. De VN heeft al een veroordeling uitgesproken. Het is trikkie: Assad zal de Koerden geen autonomie verlenen en na het leger komt Assads inlichtingendienst belangrijke Koerdische leiders oppakken, enz. De Koerden zitten in een spagaat. Het is nu vandaag, wat morgen gebeurd weet alleen de Almachtige.

Trump heeft al laten zien aan de hele wereld een volstrekt onbetrouwbare partner te zijn. Hij is vooral bezig met zichzelf, zijn schoonzoon, zijn portemonnee, zijn belasting papieren, zijn vermeende vijanden, het steunen van relifascisten en het vergiftigen van het amerikaanse volk.

Verwoesting, 60-80 acryl.