Kashmir is al een paar maanden van de buitenwereld afgesloten. Studenten, politici, journalisten, wetenschappers, religieuze leiders, kortom enkele honderden, zeg maar influencers, zijn in concentratiekampen opgesloten. Het is niet bekend waar die zijn en of die mensen nog leven. Demonstraties of samenscholingen zijn verboden en als mensen toch protesteren worden de demonstranten beschoten met pellets die het licht uit de ogen schiet. Mensen worden geslagen, vermoord. Zonen en dochters verdwijnen. Ze zeggen dat het geen genocide is.
Internet is afgesloten er is geen toegang tot nieuws, kranten, geen telefoonverkeer. Kashmiri hebben alleen elkaar. Van vaders en zonen die verdwijnen komen geen berichten, weet niemand waar ze zijn.
Maar ze zeggen dat het geen Genocide is. Bij de Indiase regering zijn ze enthousiast over de manier waarop Israël een oplossing heeft voor de Westbank: volbouwen met nederzettingen waar alleen Indiërs ( en dat zijn geen Kashmiri) het recht hebben om te wonen. Uiteindelijk gaat het erom Kashmir te annexeren.
Ze blijven volhouden dat het geen Genocide is. Noem het een misdaad tegen de menselijkheid,
Modi hoopt hiermee, met steun van Zuckerberg, zijn grote vriend, ook de volgende verkiezingen te winnen.
