Bezigheden binnenshuis.
Het is zover. Nog net geen Lock Down, maar het zit er aan te komen. We hebben ons opgesloten in huis en laten de boodschappen bezorgen. We houden contact met deze en gene. De auto is uitbesteed voor het geval we iets gedaan willen hebben of nodig hebben wat we van hieruit niet zelf kunnen regelen. En we hebben een tuin. Vandaag was het super mooi weer en daar hebben we dan optimaal van geprofiteerd : een binnentuin! Alles begint in bloei te raken en aangezien we uit de nog koude wind zitten, voelt het zonnetje warm aan.
Elke dag voeren we gezondheidsinformatie in op een app aan de artsen die beoordelen of er wel/niet sprake is van een slechte ontwikkeling. Tot nu toe geen zorgelijke resultaten.
Verder volgen we de ontwikkelingen op de voet: nationaal en internationaal en dan zie je het virus zich geleidelijk over de wereld verspreiden met de bijbehorende uitroepen van ontkenning, klein maken tot en met de klap van de echte crisis en onvoldoende beademingsapparaten om de toestroom van patienten op te vangen en te helpen.
Politici en Ondernemers die al sinds 1973 het neoliberalisme hebben geïntroduceerd , hebben het totale netwerk van zorg,onderwijs, levensvatbaar inkomen en huisvesting voor veel mensen onderuit gehaald. Door de crisis is het runnen van een land als onderneming uitgelopen op een fiasco. Nu wreekt zich ook de uitholling van de internationale instituties zoals de VN, de WHO, het Europese Parlement, en het terugtrekken uit de oude wereldorde door de VS en ontbreekt zo de mogelijkheid om deze crisis mondiaal te sturen. Dat kan leiden tot vergaand nationalisme en oorlog.
Nu zitten we nog in de tuin, genieten van de zon, lezen mooie boeken en beschouwen de ontwikkelingen. Naar buiten gaan we niet.
