“Epstein:” titel van mijn fictieve novelle. In het kort de inhoud: de figuur Epstein weet dat zijn leven niets meer waard is. De namen die langs zijn gekomen in de media zijn stuk voor stuk chantabel en waren dat al lang. Ze hebben hem op zijn rug gelegd en net zolang op zijn navel gedrukt tot hij alle namen heeft genoemd. Dat was schrikken. Als dat in een rechtszaak naar buiten zou komen…Epstein zei in een onbezonnen moment dat hij alle namen zou noemen bij de rechter, zijn advocaat, de pers… Dat was dom. Iedereen schrok: de hoogste kringen liepen gevaar? Crisis?
Ze moesten iets doen. Epstein zat er verslagen bij. Hij had zijn mond moeten houden. Het was voorbij. Wordt vervolgd.
Volgende keer: lopen de slachtoffers van seksueel misbruik door de “Groten der Aarde” (quote) nu ook gevaar?