(Seksueel) Geweld in gezinnen tijdens de lockdown.
Kindertelefoon: 0800-0432 Netherlands.
De overheid is een campagne begonnen om aandacht te vragen voor de gevolgen als vrouwen en kinderen tijdens de lockdown te maken krijgen met huiselijk geweld, cq seksueel misbruik.
Scholen hebben aangegeven dat ze met veel kinderen geen contact kunnen krijgen en niet weten waarom. Ze weten niet welke factoren daarin een rol spelen. Ze maken zich zorgen. Er zijn ongeveer 5000 kinderen die niet reageren op telefoontjes of briefjes. Als er iets mis is, kunnen kinderen misschien geen kant op, zitten opgesloten. Sommigen bellen stiekem de kindertelefoon en daar krijgen de medewerkers een beeld van wat er zoal speelt achter de voordeur. Veel ruzie en geschreeuw, soms wordt iemand geslagen en is de sfeer niet te harden. Ook zijn er kinderen die aangeven dat ze misbruikt worden (aangeraakt op intieme plekken, dronkenschap).Moeder weet het, weet het niet, durft niet te reageren). De situatie is alarmerend
In de media wordt veel aandacht besteed aan de gevolgen van (seksueel) geweld in het gezin voor vrouwen en meisjes. Ook jongens lopen gevaar. Voor wie het overkomt zijn de gevolgen een levenslang trauma. Ik weet wat het is en weet dus ook dat de gevolgen een levenslange rol spelen in wat het kind overkomt. Het is een ontwrichting die in alles doorwerkt. Gelukkig zijn er kinderen die de kindertelefoon pakken en praten. Dat is ontzettend belangrijk. Niet praten, angst voor ontdekking, je verantwoordelijk voelen om een van de ouders of broertjes en zusjes te bescherming. Zelf fysiek bedreigd worden, als je wordt betrapt. Als het niet mogelijk is om hulp te vragen, als je niet kunt praten, als je niet geloofd wordt, als het alsmaar duurt en duurt en duurt: Dan is de schade bijkans onherroepelijk.
Jongens
Jongens die het geweld en/of misbruik ervaren , ervaren het verlies van controle als onverdraaglijk. Dan kun je onmogelijk zeggen dat het je is overkomen. Het enige moment om controle terug te pakken is zelf macht over anderen te organiseren, desnoods met geweld. Een spiraal naar beneden, onbespreekbaar, ontoegankelijk. Een reis door de jeugdreclassering, gevangenissen, bendes. De andere route is evenmin toegeven om het verhaal te vertellen, maar kiezen voor een sociaal beroep om ander mensen te helpen zonder zelf in beeld te komen. Dat eindigt tenslotte na dertig jaar in een wolk van drank, echtscheiding, depressie en /of een jarenlange burn-out. Omdat het eigen ik geen vorm heeft gekregen, omdat nooit aan verwerking is toegekomen, dus ook geen herstel.
