Treurig akkoord.
Het is bijna gelukt. Een goed akkoord. Helaas. De landen met de meeste uitstoot van CO2 wensen geen afspraken te maken die leiden tot een verlaging. Ze willen een soort ruil. Landen die heel weinig CO2 uitstoten verkopen hun bovengrens aan de rijke landen zodat die meer CO2 rechten hebben. Die kunnen dan weer meer CO2 uitstoten. Hun grens gaat dus niet omlaag maar omhoog.
Landen met minder CO2 zijn toevallig ook landen waar de effecten van klimaatverandering hard toeslaat: droogte, voedselgebrek, honger,waterproblemen, en migratie. Zij willen extra geld van de rijke landen om de gevolgen te kunnen bestrijden, geld voor wederopbouw,geld voor watermanagement. Er is echter een probleem: neem een land als Zimbabwe: een rijk land, in totale armoede gestort door Mugabe: corruptie, moord, zelfverrijking, onderdrukking, machtswellust. Mugabe is dood. Zijn opvolger iemand die samenwerkte met Mugabe, iemand uit het leger komt en het spel heeft geleerd. Zuid Afrika, Congo, Mali, Nigeria, Gambia. Hoe staat het ervoor?
Afrika is een rijk continent aan grondstoffen, maar de bevolking heeft daar nooit van geprofiteerd wel : het leger, het bestuursapparaat, de president. Multinationals hebben concessies gevraagd en verkregen door aantrekkelijke contracten. Voorbeeld: in het contract staat dat ze mogen boren, mijnen, enz. De winst gaat naar het buitenlandse bedrijf en een deel gaat naar de regering. Op de begroting van het bedrijf staat elk jaar dat deel dat nog niet is vrij gekomen. Mocht de regering besluiten om het contract te verbreken dan moeten ze het restant achtergebleven grondstof betalen. Gederfde winst. Iedereen profiteerd maar niet de bevolking.
Azie: de hoeveelheid plastic troep die China ons toestuurt. De bestuursstructuur van China en die van India, de rol van China in Pakistan,Cambodja,Myamar leert ons dat het woorden als mensenrechten en democratie niet voorkomen in het chineesche woordenboek:(ook nooit geweest) alleen China First. De schuldendiplomathiek is uiterst effectief en uiteindelijk kan China aan elke regering zijn wil op leggen. Van de chineesche burger is niets te vrezen. Die staat onder controle of leeft niet meer.
Een paar landen die afrika uitbuiten waren en zijn europeesche landen, China, Turkije, Israel,Amerika, Rusland. Om een paar te noemen. Een aantal grondstoffen zijn essentieel om de ratrace die groei heet vol te houden. China heeft bijvoorbeeld mijnbouw concessies in Ghana. Goud. Met chineesche arbeiders, woningen, een compleet winkelgebied met chineesche winkeliers en chineesche producten (plastic!?). Alleen de regering in Acra profiteert. De bevolking niet. Het land wordt omgeploegd. Ghanezen die eertijds zelf gangen groeven om een beetje goud te bemachtigen lopen nu het risico beschoten te worden. Het is verboden. China first. En dat speelt ook in Zuid Amerika.
Opeens speelt de armoede kaart. Maar die armoede is georkestreerd en in stand gehouden door Europa (vooral de UK), Amerika een land dat nergens enige vorm van democratie toestaat (dat is links),en nu Azie en Miden Oosten. Er worden legers en huurlingen gestationeerd om de belangen te verdedigen.
Rijke mensen en multinationals willen onze laten geloven dat ze bezig zijn met duurzaamheid. Het zijn concurrenten, de aandeelhouders willen groei, ze bespelen regeringen en stoppen liever geld in een verdedigingsapparaat zoals leger en politie en surveillance apparatuur voor het geval dat de bevolking door heeft dat ze zijn belazerd.
Het IMF speelt ook een rol: in ruil voor een lening om schulden af te lossen moet een regering: regels ter bescherming van de bevolking afschaffen, publieke instellingen privatiseren, de lonen verlagen, en de meeste maatregelen hebben tot gevolg: vervuiling van rivieren en meren, kaalslag door ontbossing, werkloosheid, verlaging belasting voor de bedrijven en welgestelden. Dat zou moeten lijden tot meer investeringen, meer vervuiling enz. Het IMF staat onder invloed van Amerika.
De wolven, hebzuchtigen, de 1%, die de aarde naar gort helpen en grote delen van de mensheid de dood in jagen, dromen ervan om als laatsten te genieten van een mooie zonsondergang in de stank van verderf.
Helaas. Misschien breekt het inzicht nog op tijd door. Ik ben de eerste die mijn blijdschap zal melden.
Noot: dit artikel is bedoeld om zelf onderzoek te doen. Kan geen kwaad. Literatuur over Afrika in Zam-magazin, de SilkRoads, regelmatige beschouwingen Aljazeera. Aantal dammen gebouwd door China zie: Wikipedia. Laatste in een natuurgebied in Indonesie waar de orang-oetangs zitten en in planning nog wat dammen in de Mekong.
