Jaren geleden kregen we in Nederland te horen bij monde van de Europese Commissie dat het verschijnsel van Woningbouw Corporaties voor de bouw en onderhoud van Sociale Huurwoningen niet meer van deze tijd was. Ik herinner mij mijn reactie: waar bemoeien ze zich mee. De corporaties zoals Stadgenoot, Ymere zorgden voor betaalbare woningen voor een prijs die gewone mensen kunnen betalen : bouwvakkers, politieagenten, leraren van de lagere school, hoveniers, schoonmakers enz.
Deze boodschap van de Commissie bleef boven de markt hangen en, we hadden het niet direkt in de gaten: het neo-liberale gedachtengoed sijpelde naar binnen vanaf de jaren 90 : Kok, Balkenende, Rutte. Meer privatisering, minder controle en regelgeving, decentralisatie van van de zorgmaatschappij, meer marktwerking. Argumenten: de kosten rijzen de pan uit, efficiency zou bij de lokale overheden beter passen, de participatiemaatschappij: meer zorg voor elkaar enz.
De bevolking groeit, de vergrijzing neemt toe, er komen steeds meer eenpersoonshuishoudens, de vraag naar woningen en vooral betaalbare woningen neemt toe.
Maar hoe komen we van de woningcorporaties of om de marktwerking te laten slagen: huurdersheffing. Eureka:: we romen de inkomsten van de corporaties af waardoor ze niet in staat zijn om te bouwen en alleen nog maar onderhoud plegen, de huurprijzen mogen jaarlijks niet meer stijgen dan 3 a 4 procent. Door geld tekort zijn de corporaties gedwongen een deel van de woningvooraad te verkopen. Het aantal woningen voor de doelgroep daalt. Scheefwoners, mensen met een opgebouwd hoger inkomen worden zwaarder belast en uitgenodigd om te verkassen.
Wie zien we op de markt verschijnen: investeringsmaatschappijen, hedge funds, particuliere beleggers, pensioenfondsen zowel van binnen als buiten Nederland. Waarom: omdat het IMF en de ECB de rente bewust laag houden en zelfs plannen hebben om met de rente in de min te gaan. Ze zeggen hiermee de economie te stimuleren.
Toen mijn zoon een huis wilde kopen en aangeboden woningen langsliep kwam hij steeds dezelfde types tegen in driedelig pak. Zij boden twee tot drie keer zoveel, niet voor zichzelf maar voor Investeringsbedrijven.
Na de aankoop stijgen de huren en/of de koopsommen. De liberalisering van de huurprijzen zorgt ervoor dat mensen moeten verhuizen, zich in de schulden steken, terug moeten naar hun ouders of domweg dakloos worden. Het aantal dakloze gezinnen groeit gestaag. De woningen die nu gebouwd worden voor de verhuur of voor de verkoop zijn voor de lagere en midden inkomens onbereikbaar, ook als je bedenkt dat de lonen niet of nauwelijks gestegen zijn, dat het aantal zzpers is toegenomen die niet in staat zijn om rond te komen ( flexibilisering van de arbeidsmarkt).
Kortom het rauwe roof kapitalisme is openlijk aanwezig. En niet alleen hier Dezelfde mechanismes zien we terug in andere landen tot en met Australie en new Zealand waar duizenden in garages en auto’s bivakkeren omdat ze de huren niet meer konden betalen. En denk even aan Griekenland waar alleen de banken hebben geprofiteerd van alle geldstromen vanuit de EU.
Mevrouw Lagarde is benoemd tot directeur van de ECB. Ze volgt Draghi op die jarenlang de rente op en rond de nul heeft gehouden. Die miljarden aan staatsobligaties heeft opgekocht. Mevrfouw Lagarde was tot voorkort voorzitster van het IMF en heeft te gunste van Amerika dezelfdeafsprken gemaakt in Latijns Amerikaanse Landen, recenterlijk nog me Honduras: privatisering van de gas en electriciteitsmaatschappijen, vrije markt, en ruimte voor buitenlandse investeerders. Gevolg: toename werkeloosheid, hogere prijzen, extreme armoede.
Bron: volkskrant, aljazeera, euronews.
